Throwback Thursday: ITs Floyd Koster & Henke Tuinstra! 

ITs Festival 2014 - Hogeschool van de Kunsten Utrecht, Theater

Floyd: Tijdens vier jaar studeren aan de acteursopleiding in Utrecht fantaseerde ik altijd hoe het zou zijn om in het afstudeerjaar te zitten. In 2014 was het zover; ik liep eerst stage bij Dood Paard, en daarna maakten we een solo en de afstudeervoorstellingen (in Utrecht maak je er twee).

Ik vond het allemaal rétespannend, en hechtte er veel waarde aan. Onze school, en dus ook wij als klas, hebben gekozen om een ensemble-achtige mimevoorstelling te maken (Karel ende Elegast). Ik vond dat soms wel lastig, omdat ik ook mijn/onze individuele krachten wilde laten zien op het ITs Festival. Gelukkig werd mijn solo (#FLOYDS BE LIKE) uitgekozen om op het ITs te spelen, dus kon dat alsnog. 

Henke: ITs was enorm spannend en leuk. Eindelijk met de hele klas in Frascati laten zien wat we gemaakt hadden. Onze voorstelling Karel Ende Elegast, in regie van Sanne van Rijn deed nogal wat stof opwaaien al voor we op het ITs speelden, dus we verwachtten heftige en uiteenlopende reacties en dat klopte ook. Mensen vonden het helemaal niks of fantastisch. Een hele ervaring dus.

Ik ben afgelopen jaar en nu veel aan het spelen. Heb bij Het Filiaal Theatermakers een voorstelling gespeeld die volgend jaar naar het buitenland gaat, dus dat is heel tof. Ook ben ik bij Bonte Hond aan het spelen en ga ik meedoen met een nieuwe voorstelling in het najaar. Met Karel Ende Elegast, de afstudeervoorstelling, gaan we naar het Flare Festival in Manchester volgende maand, wat heel gaaf is en het ITs heeft daar zeker aan meegewerkt. De voorstelling hebben we gepitched en het ITs heeft veel contacten met internationale theaterfestivals waar deze voorstelling enorm geschikt voor is. Dus we zijn superblij dat we het ook daar gaan laten zien.

Floyd: Tijdens het spelen van mijn solo op ITs kwamen er veel mensen uit het werkveld kijken en, ondanks dat niet alles vlekkeloos verliep (ik heb nog nooit zo hard gehuild, toen ik klaar was), heb ik daar werk aan overgehouden; René Geerlings (artistiek leider Bonte Hond) zat in de zaal, en belde me daarna of ik bij hem wilde spelen. In september 2015 gaat de voorstelling KNOW ME in première. En het feit dat we nu onze afstudeervoorstelling in Manchester gaan spelen, maakt dat ITs dus zeker heeft bijgedragen aan mijn werkzaamheden nu. Ook ben ik samen met Henke aan het brainstormen over voorstellingen die we samen willen maken en spelen.

Henke: Floyd en ik vormen nu Floyd&Henke en we gaan samen een voorstelling maken. We zijn momenteel aan het pitchen en brainstormen en hopen volgend seizoen het te kunnen maken. Tot dan zijn we nu onze afstudeersolo's aan het spelen als Double Bill.

Floyd: Als ik nu terugkijk naar mijn afstudeerjaar en het ITs Festival is het allemaal in een flits voorbij gegaan. Inmiddels speel ik hier en daar bij gezelschappen, en daar geniet ik ontzettend van. Mijn droom is om ooit te kunnen leven van acteren, en om alleen maar rollen te spelen die ik wil spelen, MAARJA: wie niet. Gezonder is om dingen te doen waar je blij van wordt, en die doe ik gelukkig meer dan genoeg.

Henke: Mijn droom is veel mooie voorstellingen maken en veel spelen, zowel in m'n eigen dingen als bij gezelschappen met regisseurs en makers die me inspireren. Verder hoop ik de hele wereld rond te reizen met m'n werk. Ik heb er zin in!

Throwback Thursday: ITs Wessel Oostrum! 

ITs Festival 2013 - Codarts Dance Rotterdam

Ik liep in mijn afstudeerjaar stage in Duitsland en ben toen speciaal voor ITs op en neer gegaan. Dat betekende na de voorstelling 5 uur lang terug naar Duitsland reizen, om de volgende dag gewoon op werk te zijn. Dat was dus best wel een opgave, maar wel één waarvan ik heel erg genoten heb en veel van heb geleerd. 

Ik heb op het ITs voor The Makers present: dance (nu Choreo[graphic] Selection) mijn solo The speech mogen dansen, die geïnspireerd is op de tekst van Charlie Chaplin in de film The Great Dictator. Het bijzondere was dat ik daar mocht staan met twee van mijn passies, dansen en choreografie. Hierdoor was het heel persoonlijk. Je laat heel veel van jezelf zien aan het publiek en ik hoop dat dat is overgekomen.

Momenteel ben ik professioneel danser en begin ik volgend seizoen in de dansgroep van Staatstheater Braunschweig, waar ik erg naar uit kijk. Ik vind het belangrijk om mezelf als danser te blijven ontwikkelen om mijn uiteindelijke droom te kunnen bereiken: choreograaf worden. Als danser moet je audities doen om een baan te krijgen, maar als choreograaf is het veel onduidelijker hoe je aan werk komt. Zeker als beginnend choreograaf, wanneer nog niemand je kent. Je hebt al een naam nodig om kansen te kunnen krijgen om te choreograferen, zeker nu het steeds lastiger is subsidies te krijgen. Daarom is het zo goed van ITs dat het de mogelijkheid geeft aan jonge mensen hun creativiteit te laten zien en naam op te bouwen.

Uiteindelijk komt het allemaal voort uit de passie om te creëren en de ideeën niet alleen ideeën laten zijn, maar ze ook echt uit te voeren. Als kunstenaar werk je met de limitaties die je hebt, en als dat betekent dat het nog niet rendabel is vloeit het puur voort uit creativiteit en passie (met de hoop dat dat langzamerhand word geaccepteerd en opgepikt door het publiek).

Mijn meest recente danschoreografie is een trio, Wat het oog raakt,  over hoe we steeds meer in een bubbel leven en omgeving als een wazig beeld voorbij laten gaan waardoor we ons oog voor detail verliezen.

'Een ware ontdekkingsreis is geen zoektocht naar nieuwe landschappen, maar is de oude met nieuwe ogen zien.' Karen Salmansohn.

Ik heb het geluk dat dit nog paar keer te zien is in Heidelberg en Braunschweig maar hoop ook dat deze choreografie nog een langer leven krijgt. En daarnaast hoop ik dat ik steeds meer en meer van mijn ideeën kan uitwerken en dat ze een plek krijgen die ze echt verdienen, zoals een schilderij in het museum, in plaats van een schets ergens tussen een stapel papieren in mijn kamer.